اولویت بندی شاخص های مؤثر بر طراحی جاده های جنگلی (بررسی موردی: جنگل های لاکوبن،شهرستان عباس آباد، شمال ایران)

جاده­های جنگلی نقش مهمی در مدیریت، حفاظت و احیاء جنگل­ها در مناطق کوهستانی دارند. در این تحقیق برای انتخاب مهم­ترین معیارهای تأثیرگذار در طراحی جاده­های جنگلی از روش دلفی استفاده شده است. در مرحله اول معیارهای مهم­تر و مؤثرتر در طراحی جاده با استفاده از رویکرد دلفی تعیین شده و در مرحله دوم معیار­هایی که در مرحله اول انتخاب شده­اند، در مرحله دوم وزن دهی شدند. در این بررسی معیارهای فنی و زیست­محیطی مورد استفاده قرار گرفتند که این معیارها شامل شیب، فاصله از گسل و مناطق لغزشی، راه­های موجود، سنگ بستر، بافت خاک، نوع تجهیزات بهره­برداری و خروج چوب، فاصله از آبراهه و چشمه، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دریا، ارزش توده­ها از نظر حفظ ذخایر ژنتیکی، منطقه حفاظت شده، زیستگاه گونه­های جانوری، تنوع گونه­های گیاهی، موجودی در هکتار، چشم انداز (اکوتوریسم)، تیپ پوشش گیاهی، دسترسی به آبادی­های اطراف جنگل و دام سرا می­باشند. با استفاده از روش تصمیم­گیری چند معیاره (electre iii) معیارها مورد بررسی قرار گرفتند و با مقایسات دو وجهی میان گزینه­ها، رتبه­بندی شدند. رتبه­بندی معیارها نشان می­دهد که معیار شیب دامنه با وزن 17/0 به­عنوان مهم­ترین معیار است و با بالاترین مقدار وزن در رتبه اول قرار گرفته و معیار دام سرا با وزن 004/0 یعنی کمترین مقدار وزن در رتبه آخر قرار دارد.